(ποίημα αγνώστου, που εκφράζει τη σκληρή πραγματικότητα για την τρίτη ηλικία και όσους ξεχνάμε)
-----
-----
Μια συμβουλή στον άνθρωπο γράφω προτού γεράσει
να την διαβάζει πάντοτε να μην την εξεχάσει.
Άμα γεράσει ο άνθρωπος δεν τόνε συμπαθούνε
τον θάνατο παρακαλούν να τον ξεφορτωθούνε…
Γι’ αυτό κράτα γέροντα τα περιουσιακά σου
γιατί μια μέρα θα βρεθείς στο δρόμο απ’ τα παιδιά σου.
Ο μεγαλύτερος εχθρός γίνεται το παιδί σου
και φίλος ο καλύτερος μόνο η σύνταξή σου.
Άμα γεράσει ο άνθρωπος και δεν αυτοσυντηρείται
καλύτερα ο θάνατος παρά να τυρρανείται.
Σε μια γωνιά τον βάζουνε τον φουκαρά τον γέρο
και για να τον κοιτάξουνε χρειάζεται συμφέρο…
Άμα γεράσει ο άνθρωπος και φύγουν τα παιδιά του
είναι απαραίτητο να χει τη συντροφιά του.
Άμα φύγει ο ένας απ’ τους δυο ο άλλος γίνεται κουρέλι,
ο ένας σπρώχνει από τη μια και ο άλλος δεν τον θέλει…
Την συμβουλή μου άκουσε και μην την εξεχάσεις
να την διαβάζεις πάντοτε αλλά ΠΡΩΤΟΥ ΓΕΡΑΣΕΙΣ.
Άκουσε γέρου συμβουλή και παιδεμένου γνώση.
ΞΕΝΟΣ