Ο ΚΑΚΟΣ ΛΥΚΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΥΘΟΣ

Κάθε αρχή και δύσκολη το ξεκίνημα για να γράψεις.

Σε τούτο το φύλλο θα σας γράψω για τον κακό το λύκο και πως πήρε τον τίτλο αυτόν.

Σε κάθε σπιτικό ο λύκος είναι ανάμεσά μας, με τους μικρούς μπόμπιρους,

κάθε γιαγιά και παππούς που δεν κάθονται καλά τα εγγόνια τους τα τρομάζουν

“κάτσε καλά θα φωνάξω τον κακό λύκο”

Κι έτσι πήρε το όνομα αυτό.

Έτσι και εγώ με τον μικρότερο εγγονό τον Θεμιστοκλή που άμα του πω

“Θα φωνάξω τον κακό λύκο” ζαρώνει και κάθεται καλά.

Ο κακός λύκος είναι ο φόβος και ο τρόμος των κτηνοτρόφων.

Κάποτες ο γράφων είχε κάνει και κτηνοτρόφος και είχα έρθει κοντά με το λύκο.

Στην κτηνοτροφική έχει άλλη διάλεκτο ο λύκος.

Το λεγόμενο “ζλαπ”.

Και έτσι ασχολήθηκα με τον κακό λύκο και τους μπόμπιρες παρά με τους πολιτικούς

γιατί μ’ αυτούς δεν βγάζεις άκρη.

Ο λύκος και ο πολιτικός μοιάζουνε πολύ.

Ο λύκος άμα μπει στο κοπάδι κάνει μεγάλη ζημιά,

κόβει μέχρι και ενενήντα εννιά λέει η μυθολογία.

Και ο πολιτικός άμα μπει στην πολιτική τρώει όσο πιο πολλά μπορεί.

Ανέκδοτο

Κάποτες είχε έρθει ο γέρος Καραμανλής στην Πτολεμαΐδα να εγκαινιάσει κάτι έργα

και αφού ερχότανε μαζευτήκανε όλοι οι Καραμανλικοί να τον υποδεχτούν

και αφού έφτασε ο Καραμανλής

με τη σειρά έναν έναν τους έπιασε από το χέρι με διάφορα σχόλια.

Μεταξύ των συγκεντρωθέντων ένας παππούς είχε και τον εγγονό του,

Αφού έφτασε στον παππού χάιδεψε το μικρό χαριτολογώντας

“εσύ όταν μεγαλώσεις θέλεις να γίνεις πολιτικός;”

και απάντησε ο μικρός

“όχι γιατί ο παππούς μου λέει ότι οι πολιτικοί είναι όλοι γαϊδούρια”

Και έρχομαι στο κυρίως θέμα κακού λύκου και γαϊδάρου.

Μια φορά κι έναν καιρό

σε ένα μέρος δροσερό

ένας γάιδαρος καθόταν

έβοσκε κι ευχαριστιόταν

μα για τύχη του κακή

ένας λύκος φτάνει εκεί.

Για χαρά σου γαϊδάρακο.

Ξέρεις άδεια είναι η κοιλιά μου.

Έλα βόσκησε κοντά μου.

Τι να φάω χόρτα εγώ;

Βλέπεις τίποτα άλλο εδώ;

Πως δε βλέπω. Βλέπω εσένα

Ω! Τι λες; Θα φας εμένα;

Ναι! Κι αρχίζω παρευθείς.

Στάσου φίλε να χαρείς.

Πριν απόφαση έχεις πάρει

να με φας το φουκαριάρη

άρχισε από τα πισινά μου.

Έχε χάρη μπουνταλά μου

απ’ τα πισινά θ’ αρχίσω.

Πάει ο λύκος από πίσω,

μια γερή κλωτσιά του φέρνει

τούμπες τρεις ο λύκος παίρνει,

με τα μούτρα του σπασμένα

με τα δόντια του βγαλμένα

τρέχει ουρλιάζοντας στο δάσος

και ο γάιδαρος ο μπάσος

γκάρισμα τρανό αρχινά

κι αντηχούνε τα βουνά.

ΞΕΝΟΣ