Και τώρα ανηφορίζω
το τσιφλίκι.
Στα δεξιά ένα
όνομα παλιό,
ήτανε λένε το
παλιό χωριό.
Το τσιφλίκι όπως
ξέρουμε και βλέπουμε,
το διατηρεί,
από τους δύο
επιχειρηματίες ο ένας,
ο κ. Θόδωρος
Αγγελόπουλος.
Αλλά από ότι
ακούω και κυκλοφορεί,
θέλουν να κάνουν
και εκεί μια αλλαγή,
ονόματος
κυκλοφορεί.
Εγώ θα το έλεγα
στου Φιλοπάππου,
Μιας και πετούν
αητό
Την Καθαρή
Δευτέρα.
Αλλά να μην σας
κουράζω πιο πολύ
περί ονόματος
βγάλτε τα
συμπεράσματά σας μοναχοί.
Στο αριστερό
μέρος είναι ένα δασάκι,
το λέγαμε στο
ΤΑΣΚΙΟΥ ΤΟ ΟΥΡΜΑΝΣΙΕ,
ήδη έχει ξεχαστεί
μιας και τοποθετήθηκε
η HUNDAY
εκεί,
ποιος θα θυμηθεί
και θα πει;
Στου ΤΑΣΚΙΟΥ ΤΟ
ΟΥΡΜΑΝΤΣΙΕ;
Προχωρώ για τον
κόμβο,
Την λεγόμενη
Εγνατία
που μας έκοψε
στα τρία.
Έργο Μέγα.
Έχει αλλάξει
τον κάμπο,
εκεί που είναι
η Εγνατία
τον λέγαμε
Βλάχικο δρόμο.
Το λέγαμε έτσι
γιατί περνούσαν από κει,
οικογένειες με
τα καραβάνια
και έμεινε
Βλάχικος δρόμος.
Καραβάνια
περνούσαν τότε από ‘κει,
νταλίκες περνάνε
σήμερα,
αλλάζουν οι
καιροί,
αλλά πάντως ο
δρόμος ήταν εκεί.
Θα ήθελα να ανέβω
να δω τον κάμπο από ψηλά,
πως ήταν,
και πως τον
κάνανε σήμερα ρε παιδιά!
Και γυρίζω στο
δρόμο που πάει για
Καστοριά.
Εδώ είναι
ανεβασμένα τα οικονομικά.
Στη διαδρομή
αυτή,
προχωρώ και
φτάνω στα γκρομπόσκια,
μια περιοχή
που το ευρώ
πέφτει βροχή.
Από γκρομπόσκια,
Σήμερα πήρε το
όνομα ΜΕΤΡΟ
κι έτσι τελειώνουμε
μ’ αυτό το οδοιπορικό.
Και μια ατάκα
τοπική:
Σ’ όποιον
αρέσουμε
Για τους άλλους
δεν θα μπορέσουμε.
ΞΕΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου