Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Έτσι χωρίς τίτλο



Αγαπητοί μου συγχωριανοί,

χωριό χωρίς εκκλησιά και χωρίς σχολείο μένει ορφανό το χωριό.
Όταν πάψει η καμπάνα να χτυπά,
και του μικρού να ακούγεται η φωνή,
στου σκολειού την αυλή σβήνουν τα φώτα της ράμπας.
Και γι’ αυτό καλούμαστε όλοι να αντισταθούμε και να αμυνθούμε.
Είναι κρίμα από το θεό το χωριό να μείνει χωρίς σκολειό
“βρήκαν παπά, θάβουν και τα ζωντανά”.
Η λαίλαπα της Τρόικας τρώει – τρώει θα φάει και τα σκολειά. Πόλεμος παντού, ζούμε σε μια τρελή εποχή.
Στην κατοχή δεν είχαμε σκολειά, να! Και τώρα εκεί θέλουν να καταλήξουμε.
Δεν είμαι μονόπλευρος, φταίνε και οι μεν και οι δε.
Ο γράφων είναι παιδί της κατοχής και όταν άνοιξαν τα σκολειά με τη λήξη του εμφυλίου ήμασταν αρκετά παιδιά από τα λεγόμενα πρωτάκια και εδώ κάνω μια μικρή διακοπή γιατί το πρώτο δάκρυ κυλά.
Ήμασταν τότε 7 και 8 χρονών και σήμερα 68-69 μα γκρίζα μαλλιά με παιδιά και εγγόνια.
Ο μακαρίτης έδινε κίνητρα να φεύγουν από την Αθήνα (η λεγόμενη αποκέντρωση) και τούτον εδώ τον φταίνε τα σχολειά. Δηλαδή έτσι που πάμε με τα οικονομικά όχι μόνο θα κλείσουν αλλά και από την Ελλάδα θα φύγουμε, θα μεταναστεύσουμε.
Παιδιά της τσιτσιρίκας της λάμπας και των φαναριών. Όχι τα φανάρια ρυθμίσεως της συγκοινωνίας και της περπατιάρας λάμπας, μια με φυτίλι να διαβάζεις και να μην βλέπεις τι γράφεις. Αλλά να μην σας κουράζω και πολύ έρχομαι και στο ζητούμενο που είναι η συγκέντρωση της Κυριακής.
Στη συνάντηση αυτή (εγώ βέβαια δεν ξέρω γράμματα πολλά, ξέρω όμως 1 και 1 κάνουν 2 και πως τα φωνήεντα είναι 7) μας ήρθαν και από το δήμο Ορεστίδος, από ένα δήμο μεγάλο, με αέρα στο μικρόφωνο, μου φάνηκε σαν να έβλεπα την Τρόικα.
Στρογγυλοκαθήσανε στις πρώτες θέσεις αλλά χωρίς τον δήμαρχο και την αρμόδια για τα σχολεία. Μίλησε ο πρόεδρος του τοπικού διαμερίσματος Αμπελοκήπων, είπε τι είπε και έπειτα πήρε το λόγο η κ. Τερζοπούλου, πήρε το μικρόφωνο (φυσικά αεράτη) και με άνεση είπε και αυτή κάτι και μετά πήρα το λόγο αν δεν κάνω λάθος ένας καθηγητής ονόματι Παμπουκίδης, μάλλον από την αντιπολίτευση. Συνέχεια μετά ένας χαμογελαστός, του Κ.Κ.Ε. από ότι κατάλαβα αυτός είναι, κατά συννενόηση το είπε καθαρά και χαμογελαστά. Πήρε το λόγο και ο Σωκράτης, μεγάλε δάσκαλε, ο Σωκράτης είναι μέσα σε όλα, είναι σαν ο Μάρτης που δε λείπει από τη Σαρακοστή.
Στη συνέχεια ένας Παπανικολάου, αν δεν κάνω λάθος αυτός ο φαλακρός και χαμογελαστός σαν τον Ολιρεν, πάλι καλά δεν μας είπε και καλό κουράγιο.
Ο δικός μας αντιδήμαρχος λίγο σιωπηλός θα έλεγα αλλά από διάφορα που άκουσα είναι κατά του κλεισίματος του σχολείου. Και ένας ψιλός στο τέλος, αστυνομικός με βροντερή φωνή, μου έμεινε αυτό αλλά με λάθος αρμοδιότητα αυτή της καθαριότητας, έπρεπε να είναι της δημόσιας τάξης, διαρρήξεις ληστείες και ότι συνεπάγεται με τη δημόσια τάξη, με λίγα λόγια επι της προστασίας του πολίτη.
Μετά πήρανε το λόγο συγχωριανοί, είπανε διαμαρτυρήθηκαν για όλα αυτά που συμβαίνουν. Δεν κατάλαβα και πολύ με πρωτοβάθμια και τριτοβάθμια τα μπερδεύανε με τις προϋποθέσεις που πρέπει το σχολείο να τηρεί. Το σχολείο μας είναι μια πλατεία Συντάγματος αγαπητοί μου συνδημότες. Α! και να μην ξεχάσω, είχαμε και του Κωσταραζίου τον εκπρόσωπο, μια ατυχής στιγμή, εδώ μιλούσε το κρασί.
Εγώ δεν κατάλαβα λιγάκι στην αρχή, στη μέση και το τέλος, το μόνο που κατάλαβα για τις μανάδες που πήραν το λόγο και τα είπαν ορθά κοφτά, δεν διαπραγματεύονται τίποτα. Το σχολείο μας θα μείνει ως έχει. Με τριάντα παιδιά και με προοπτικές ανόδου δεν κλείνει το σχολείο. Και ήτανε αρκετές, του Τραίκου η νύφη, του Μπέτσου του Μάρκου και οι τρείς, αλλά η μικρότερη τα είπε έξω από τα δόντια. Στη συνέχεια η κομμώτρια η κόρη του Ντάτσιου τα είπε και αυτή ορθά κοφτά. Καμία διαπραγμάτευση. Και ένα μικρούλικο επετέθη πολλές φορές, και ρώτησα, ποιανού είναι αυτό; Φυσικά μου εξήγησαν.
Οι μανάδες το δείξανε: Μάνα είναι και πονεί και το θέλει κοντά το παιδί, αγαπητοί μου συγχωριανοί.
Πήρε το λόγο και η πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου, αρκετά προβληματισμένη και αυτή, αντιστάθηκε και είπε αρκετά. Και οι δύο κυρίες που ασχολούνται με την πολιτική η κ. Κουτσίκου και η νύφη μου οι οποίες κατέχουνε τα πράγματα.
Αλλά άμα είναι θέλημα θεού, η Πόλη να τουρκέψει, όπως λέγει ο μύθος και θέλουν να μας μασούν όλους στο Άργος, όλα γίνονται .
Το περιμέναμε να γίνουμε συνδημότες με το Άργος;
Δεν τους άρεσε ο Καποδίστριας και επήγανε στον Καλλικράτη,
Ποιο νοικοκύρης ο Καλλικράτης;
Μετά που θα μας πάνε στον Αη Στράτη;
Η Τρόικα είναι σύνθετη λέξη από το τρώει και το καταβροχθίζει, έτσι θέλει να εξαφανίσει και τα λίγα σχολεία. Αλλά τα κανάλια πάλι θα το πουν για τα νούμερα και μεταξύ τους γίνονται όλοι νούμερα, αποπλανάνε τα λαγωνικά με το ματσούκι και όποιον πάρει ο χάρος. Όσο τηλεόραση παρακολουθώ τόσο πανικοβάλλομαι.
14 Φεβρουαρίου του Αγίου Βαλεντίνου, σχολιάζουν σε κάποιο κανάλι ότι είναι ξενόφερτος και καταναλωτής. Όλοι στην Ελλάδα είναι ξενόφερτοι και μένουν ξενόφερτοι. Και η Τρόικα μας μπήκε στις τσέπες φόρο-εισπρακτικά. Καλύτερα καταναλωτής παρά φοροεισπράκτορας.
Αυτά αγαπητοί μου συγχωριανοί και αν σας κούρασα συγχωρήστε με που παρασύρθηκα αλλά το θέμα για το σχολείο είναι πολύ σοβαρό.

Υ.Γ. Ξέρεις τι θα πει να έχεις 7 ψησταριές στο χωριό και το σχολείο να είναι κλειστό;
Αυτό είναι ανέκδοτο και σοβαρό.


14-2-2011

ΞΕΝΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου